Keio University, Sharp Corp i Kyoto University opracowali innowacyjną technologię przechowywania danych. Według zapowiedzi zdolna jest ona do przechowywania danych przez ponad tysiąc lat. Narazie jest to prototyp, ale nazwa jest znana- Digital Rosetta Stone, w skócie DRS. Projekt ten został ogłoszony w tym roku na Sympozjum VLSI Circuits. Pamięć ma budowę segmentową i została zamontowana z maską ROM i spakowana z dwutlenkiem krzemu. Projekt ten powstał, aby umożliwić przechowywania cennych, wręcz krytycznych danych dla wielu pokoleń. To bardzo szczytny cel, który zasługuje na uznanie i naszą uwagę. Przypomnijmy, że normalne dyski są w stanie przechowywać dane przez około 40 lat, natomiast optyczne od 30 do około 100. Wszystko zależy od warunków w jakich pamięć byłaby przechowywana. Nie możemy jednak liczyć na to, że wilgotność wokół chipów będzie na poziomie 2 %, albo nawet mniej. Prototypowy projekt obejmują 5mm x 5mm chipy, które zostały opracowane za pomocą technologii CMOS 0.18?m. Część komunikacji wewnątrz samego urządzenia jest dokonywana bezprzewodowo na małych odległościach. Konieczna energia, aby wszystko przebiegało bez zakłóceń to 56mW. Prędkość przesyłania danych dochodzi do 150Mbps. Ciekawe, kiedy produkt pokaże się w wersji finalnej. Zapewne nieprędko. Niestety.
Pamięć na wieczność
